νυκταλωπιώ

(Α νυκταλωπιῶ, -άω)

νεοελλ.

πάσχω από νυκταλωπία, βλέπω καλύτερα όταν το φως είναι λίγο και ασθενές, παρά όταν είναι άπλετο και ισχυρό

αρχ.

πάσχω από νυκταλωπίαση, εξασθενεί η όρασή μου κατά τη νύχτα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νυκτάλωψ «αυτός που βλέπει κατά τη διάρκεια τής νύχτας» + κατάλ. -ιῶ, δηλωτική ασθένειας (πρβλ. αρρωστ-ιώ)].